Czas!!!

Dzisiaj Kubuś kończy półtora roku i jest to dla mnie inspiracją do napisania tego wpisu. Odkąd mam dzieci czas znacznie przyspieszył. Czasami kiedy tak na nich patrzę, trudno mi w to uwierzyć, że prawie od trzech lat jestem TATĄ.- Klarcia nie byłaby zadowolona, że jej lata liczę. - To jest cudowne widzieć jak dzieci rosną, rozwijają się. Każdego dnia widzę coś nowego, czym mnie zaskakują. Nie dalej niż wczoraj Kubuś zdobył kolejną sprawność - transportowania siebie do łóżeczka bez pomocy rodzica. Nikt nie wie jak się tam sam znalazł. To są takie bezcenne doświadczenia, które przynosi mi każdy nowy dzień. Każdy dzień z dziećmi naznaczony jest ogromną radością i zmęczeniem. Czasami zastanawiam się jak to jest możliwe, że dwoje takich małych "żołnierzy" jest wstanie, na poligonie jakim jest "codzienność", pokonać doświadczonego "generała", który po całodniowym maratonie zajęć marzy tylko o tym by się wyprostować, zamknąć oczy i zakończyć zmagania. Fascynuje mnie ich witalność i energetyczność. Dzieci uczą mnie, że czas biegnie szybko, że żaden dzień, chwila nie powróci już nigdy i pozostanie tylko w naszym wspomnieniu, ewentualnie uchwycona na zdjęciu bądź filmie. Nie warto marnować czasu!!!